ਧਾਰ ਖੰਜਰ ਕੀ

ਸੁਨਾ ਹੈ ਤੇਜ਼ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਦੋਬਾਰਾ ਧਾਰ ਖੰਜਰ ਕੀ।
ਕਰੇਂਗੇ ਆਜਮਾਇਸ਼ ਕਯਾ ਮੁਕੱਰਰ ਵੋ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਕੀ।

ਸਬਬ ਪੂਛਾ ਤੋ ਯੋਂ ਬੋਲੇ ਨਹੀਂ ਜਾਹਿਰ ਖਤਾ ਕੋਈ,
ਮਗਰ ਕੁਛ ਦੀਖ ਪੜਤੀ ਹੈ ਸ਼ਰਾਰਤ ਦਿਲ ਕੇ ਅੰਦਰ ਕੀ।

ਉਜਾੜੇ ਘੋਂਸਲੇ ਕਿਤਨੇ ਚਮਨ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਡਾਲੇ,
ਸ਼ਰਾਰਤ ਉਸਕੀ ਨਸ-ਨਸ ਮੇਂ ਭਰੀ ਹੈ ਖੂਬ ਬੰਦਰ ਕੀ।

ਚਲੇਂਗੀ ਕਬ ਤਲਕ ਦੇਖੇਂ ਯੇ ਬੰਦਰ ਘੁਰਕਿਯਾਂ ਉਨ ਕੀ,
ਨਚਾਏਗੀ ਉਨ੍ਹੇਂ ਭੀ ਏਕ ਦਿਨ ਲਕੜੀ ਕਲੰਦਰ ਕੀ।

ਮੇਰੇ ਦਰਦ-ਏ-ਜਿਗਰ ਮੇਂ, ਆਹ ਮੇਂ, ਨਾਲੇ ਮੇਂ, ਸ਼ੀਵਨ ਮੇਂ,
ਨਜਰ ਆਤੀ ਹੈ ਹਰ ਜਾ ਸੂਰਤੇ ਜਾਲਿਮ ਸਿਤਮਗਰ ਕੀ।

ਖਾਮੀਦਾ ਕਰਕੇ ਗਰਦਨ ਕੋ ਕਹਾਂ ਤੰਗ ਆਜਮਾਈ ਹੋ,
ਰਹੇਗੀ ਕਬਜਾ-ਏ-ਕਾਤਿਲ ਮੇਂ ਖਾਲੀ ਮੂਠ ਖੰਜਰ ਕੀ।