ਹੇ ਮਾਸ਼ੂਕਾ

ਹੇ ਮਾਸ਼ੂਕਾ ! ਮੈਂ ਮਰ ਚੁੱਕਾ, ਅੱਗੋਂ ਦੇਰ ਨਾ ਲਾਵੀਂ
ਆਇਆ ਸਖ਼ਤ ਨਜ਼ੱਅ ਦਾ ਵੇਲ਼ਾ, ਮਿਹਰ ਦਿਲੇ ਵਿਚ ਪਾਵੀਂ

ਬਹੁਤ ਜਰੇ ਦੁੱਖ ਰਹੀ ਨਾ ਤਾਕਤ, ਅੱਗੋਂ ਹੋਰ ਜਰਨ ਦੀ
ਆਸੇ ਆਸੇ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰੀ, ਆਸ ਮੇਰੀ ਦਰ ਲਿਆਵੀਂ

ਆਪ ਰਹੇਂ ਖ਼ੁਸ਼ਹਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ, ਨਾ ਤੁਧ ਦੁੱਖ ਨਾ ਝੋਰਾ
ਸਾਨੂੰ ਭੀ ਬੇਦਰਦ ਪਛਾਣੀ, ਇਸ ਥੀਂ ਚਿੱਤ ਨਾ ਚਾਵੀਂ

ਕਦਮ ਤੇਰੇ ਫੜ ਸੌ ਜਿੰਦ ਵਾਰਾਂ, ਫਿਰ ਭੀ ਉਜ਼ਰ ਮੰਨੇਸਾਂ
ਖ਼ਿਦਮਤ ਤੇਰੀ ਮੈਂ ਥੀਂ ਸੱਜਣਾ! ਹੋਈ ਨਾ ਮਾਸਾ ਸਾਵੀਂ

ਤਲਖ਼ ਜਵਾਬ ਤੇਰੇ ਨੇ ਮਿੱਠੇ, ਨਾ ਹੋਸਾਂ ਦਿਲ ਖੱਟਾ
ਸ਼ੋਰ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਫਿੱਕੀ ਕੀਤੀ, ਗ਼ੈਰੋਂ ਜਿੰਦ ਨਿਥਾਵੀਂ

ਮਨ ਵਿਚ ਵੱਸੇਂ ਤੇ ਦਿਲ ਖੱਸੇਂ, ਕਿਉਂ ਮੂੰਹ ਦੱਸੇਂ ਨਾਹੀਂ
ਦਰਦ ਰੰਞਾਣਾ ਮੈਂ ਨਿਮਾਣਾ, ਨਾ ਹੁਣ ਹੋਰ ਸਤਾਵੀਂ

ਭਲੀ ਮੇਰੇ ਸੰਗ ਕੀਤੀ ਸੱਜਣਾ! ਜਮਦੜਿਆਂ ਦੁੱਖ ਲਾਏ
ਹੋਇਆ ਅੰਤ ਫ਼ਿਰਾਕ ਮੁਹੰਮਦ, ਕਦੇ ਤੇ ਪੁੱਛਣ ਆਵੀਂ