किरमिजी वळणाचा धुंद पाऊस येतो

किरमिजी वळणाचा धुंद पाऊस येतो
निळसर कनकांचे दीप हातात देतो

हृदय सजविणारा मित्र नाही उशाशी
घरभर घन झाले आत ये ना जराशी

नितळ मधुर माझे भास सारे कशाने?
सहज तरल व्हावे देह्साक्षी जडाने

वणवण फिरणारा मांड दारात वारा
सरळ झडप घेतो पक्षि सोडून चारा

गगन गहन होई प्रार्थनांच्याप्रमाणे
सतत घुमविणारी हाक येई पुराने

तुजसम बुडविणारी एक छाया दिसेना
स्वरविण वतनाची दुक्ख साधे रचेना

मधुर विजनवासी उंच त्याचा पिसारा
बुडत बुडत गेल्या रुद्रवर्षेत तारा

पदर पिळुनी चोळी वाळवावी निराळी
म्हणुनी धरुनी हाती चंदनाची डहाळी.