ਹੋਇਆ

ਹੋਇਆ ਕੀ ਜੇ ਦਿਸਦਾ ਹੈ ਬੜੀ ਦੂਰ ਕਿਨਾਰਾ ।
ਨਈਆ ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਹੈ ਮੇਰੇ ਡਹੁਲੇ ਦਾ ਸਹਾਰਾ।

ਮੈਂ ਮੌਤ ਦੀ ਵਾਦੀ 'ਚੋਂ ਵੀ ਲੰਘਿਆ ਹਾਂ ਬੜੀ ਵਾਰ;
ਮਨਜ਼ਲ ਦਾ ਤਸੱਵਰ, ਮਨੂੰ ਦੇਂਦਾ ਸੀ ਸਹਾਰਾ।

ਛਾਇਆ ਹੈ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੇਰੇ ਚੌਤਰਫ਼ ਹਨੇਰਾ;
ਦਸਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਰਾਹ ਮਨੂੰ ਆਦਰਸ਼ ਦਾ ਤਾਰਾ।

ਲਲਕਾਰ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਮੈਂ ਅਜ ਸੁਣ ਲਵੇ ਸੱਯਾਦ;
ਬੰਧਨ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਮੇਰੀ ਗ਼ੈਰਤ ਨੂੰ ਗਵਾਰਾ।